رابطه نگرش، خصوصیات شخصیتی و منبع کنترل ادراک شده با انواع رفتارهای رانندگی

مقدمه: حوادث و سوانح رانندگی یکی از جدی­ترین عوامل مرگ و میر و ناتوانی می­باشند . از مهم­ترین عوامل ایجاد این سوانح، عوامل انسانی هستند. لذا بررسی حاضر به نقش رفتار­های رانندگی و عوامل مؤثر بر آن در رانندگان استان کرمان پرداخته است. روش‌ها: در این بررسی مقطعی که در استان کرمان انجام گرفت، تعداد 730 راننده شرکت داشتند. ابزار جمع ­ آوری اطلاعات پرسشنامه­ای مشتمل بر اطلاعات دموگرافیک، سوابق رانندگی، پرسشنامه رفتارهای رانندگی منچستر، پرسشنامه خصوصیات شخصیتی ( (NEO PI- R و پرسشنامه منبع کنترل ادراک شده بود. از روش­های آمار توصیفی، آزمون­های پیرسون، ANOVA و t-test و نرم افزار آمار SPSS نسخه 16برای تجزیه و تحلیل داده­ها استفاده شد. نتا‌یج: حدود 36­% افراد فقط گاهی اوقات از کمربند ایمنی استفاده می­کردند و3% ایشان هرگز از کمربند استفاده نمی­کردند. تقریباً تمام شرکت ­ کنندگان 4/96% انجام تخلفات غیرعمد را گزارش کردند. میان نگرش در مورد قوانین رانندگی و هر دو بُعد رفتارهای رانندگی همبستگی معنی ­ داری در حد متوسط و به صورت معکوس وجود داشت. بین برخی خصوصیات شخصیتی و خطا­های عمدی نیز رابطه معنی­دار معکوس وجود داشت. رابطه بین درک منبع کنترل درونی و تخلفات رانندگی منفی بود. بحث و نتیجه‌گیری: شناسایی رانندگان پرخطر و ارایه مشاوره، راهنمایی و آموزش اختصاصی به آنان از طریق مشاورین روانشناسی و پلیس از یک سو و ارزیابی خصوصیات روان شناختی متقاضیان گواهینامه رانندگی هنگام اخذ برای اولین بار یا زمان مراجعه برای تمدید آن و حتی در فواصل زمانی منظم در سایر رانندگان از سوی دیگر می­تواند به کاهش خطرات ناشی از سوانح ترافیکی منجر گردد.